Chodzenie to najbardziej popularna forma treningu wśród dorosłych. Główną atrakcją chodzenia jest wynikająca z niego korzyść praktycznie dla każdego. Zrozumienie tego może być pomocne dla osób prowadzących siedzący tryb życia, którzy boją się jakiejkolwiek formy ruchu, a myśl o spacerze odkładają na bok.
Za popularnością chodzenia przemawia fakt, że jest to prosta czynność nie wymagająca specjalnych umiejętności ani warunków i mogą ją wykonywać osoby ze wszystkich grup wiekowych. Istnieje także niewielkie ryzyko wypadku podczas spacerowania. Ten rodzaj ruchu można podzielić na kilka składników: zawody w chodzie, step - aerobik, chodzenie po górach, a nawet w wodzie.
Badania wykazują, że każda forma ruchu jest lepsza niż żadna, ale dłuższe i szybkie spacery prowadzą do doskonałej kondycji fizycznej. Dowiedziono, że osoby z nadwagą i szczególnie "zatwardziałe" przypadki, można przez spacer zachęcić do wykonywania innych ćwiczeń.
Co na ten temat mają do powiedzenia naukowcy?
Chodzenie obniża ciśnienie krwi, poprawia profil lipidów, redukuje nadwagę, poprawia samopoczucie i zmniejsza ryzyko choroby wieńcowej. Przeprowadzono badania nad korzyściami wynikającymi z chodzenia i stwierdzono, że warto jest poświęcić temu trochę czasu.
Chodzenie a układ kostny
"Zmorą" naszego zdrowia jest osteoporoza. Odpowiednia dieta z wysoką zawartością wapnia i ćwiczeniami na "zbicie" wagi zmniejsza ryzyko osteoporozy. Ostatnie badania podały, że regularne spacery w energicznym tempie poprawiają skład kości. Badania (Nelson, 1991) przeprowadzone na kobietach po menopauzie wykazały, że jednoroczny program chodzenia zwiększył skład mineralny kośćca o 0,5% bez dodatkowego zażywania wapna. Natomiast skład mineralny kości u osób prowadzących osiadły tryb życia zmniejszył się o7% w tym samym czasie. Wyniki te dowiodły, że ćwiczenia (spacery 4 razy w tygodniu z tętnem 75-80) i zażywanie wapna różnie wpływają na poszczególne części szkieletu. U kobiet, które ćwiczyły, skład mineralny w okolicach kręgosłupa nie zmienił się w przeciwieństwie do tych, które zaprzestały ćwiczeń. W obu przypadkach dieta "wapniowa" nie miała wpływu na kości kręgosłupa. W obu grupach wpłynęła jednak na skład kości udowych.
Chodzenie a ciśnienie krwi
Regularnie ćwiczony aerobik zmniejsza skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi w nadc9iśnieniu tętniczym. Badania (Kingwell & Jennings, 1993), które wykazały, że spacery w niezbyt szybkim tempie przez ponad 4 - tygodniowy okres czasu zmniejszają skurczowe ciśnienie. Dodatkowe badania (Rejeski, 1995) wykazały, że jednorazowy spacer również obniża ciśnienie skurczowe. Naukowcy porównują chodzenie do ćwiczeń "zbijających" wagę. W grupie wykonującej jednogodzinną porcję ćwiczeń (10 min. rozgrzewki, 40 min. stepu z 50-80% obciążeniem serca) znacząco zmniejszyło się ciśnienie skurczowe.
Chodzenie a budowa ciała
Ostatnie badania wykazały, że chodzenie może zredukować procent tłuszczu i/lub masy ciała u kobiet i mężczyzn. Połączone z racjonalnym odżywianiem, energiczne chodzenie bardzo efektywnie zmniejsza wagę ciała u osób otyłych. W badaniach przeprowadzonych w 1979 r., przez okres 16 tygodni, 6 korpulentnych pań chodzących na spacery 90 min. dziennie, przez 5 dni w tygodniu zmniejszyło objętość tłuszczu w organizmie o 6%. W niektórych przypadkach budowa ciała nie zmieniła się.
Chodzenie i chudnięcie
Dowiedziono, że większość mężczyzn i kobiet uprawiających energiczny chód było w stanie dostosować tętno serca do odpowiedniej stymulacji treningu. Badania (Spermen, 1991) nad korzyściami chodzenia wskazują, że większość "chodziarzy" samodzielnie dobierała sobie intensywność ćwiczeń odpowiednią dla naczyń sercowych. Podstawowym zagadnieniem wspominanych doświadczeń było wzmożone chodzenie dostosowane do zwiększania tętna o 56-89%.
Chodzenie i inne korzyści
Istnieją dwa dodatkowe, pozytywne pożytki płynące z ćwiczeń "chodzonych": niewielkie prawdopodobieństwo wypadku i poprawa samopoczucia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz